18 Kasım 2013 Pazartesi
3 hafta öncemi ne bizim 3lf aradı. İşte gel konuşalım falan filan. Bende gitmek istiyordum. Malum bir kızgınlıkta vardı. Hem bunu dile getiririm hem konuşuruz diye ama oraya gitmemle bu kızgınlık 5 dakika bile sürmedi. Nasıl oldu o kızgınlığa diyecekseniz bir konuşmaya başladım. Ne desen haklısın demesiyle bendeki bomba fıss diye söndü. XD Sonra ilginç olaylardan bahsedelim falan derken garip konulara girdik. Sonra laptopu açıp o konuyla ilgili araştırma yapmaya başladık. Yatağa yayılmıştık. Ben rahat okuyabilmek için kolumu arkaya attım ve kafama destek yapmıştım. 3lf'de koluma yattı. İki saat öyle o hikayeyi araştırdık. Ne var ne yok ıncığını cıncığını bizimki kalktı. Ben kalkamıyorum. Hızla diğer elimle kolumu tuttum.
Akain: AAAAAHHHHHHHH KOLUMMMMM!
3lf: Noldu?
Akain. 3lf ben seninnnn.... Kolum tutulmuş.. Ahh ahhh T.T
(Orada şekilden şekile girmiştim bu arada XD)
3lf: Çok mu fena.
(Bana bakar koluma uzanır.)
Akain: Filmlerde kızların erkeklerin kolunda yattıktan sonra erkeklerin niye uflayıp pufladıklarını çok iyi anladım şuan anlatamam.
3lf: Hahahaha...
Akain: Gülme yaw hakikaten çok pis oluyormuş.
Bende gülmeye başlamıştım ama acıyla karışık. O ne biçim tutulmaydı öyle... İlk defa başıma geldi. Son olmasını umarım. ^^
Akain: AAAAAHHHHHHHH KOLUMMMMM!
3lf: Noldu?
Akain. 3lf ben seninnnn.... Kolum tutulmuş.. Ahh ahhh T.T
(Orada şekilden şekile girmiştim bu arada XD)
3lf: Çok mu fena.
(Bana bakar koluma uzanır.)
Akain: Filmlerde kızların erkeklerin kolunda yattıktan sonra erkeklerin niye uflayıp pufladıklarını çok iyi anladım şuan anlatamam.
3lf: Hahahaha...
Akain: Gülme yaw hakikaten çok pis oluyormuş.
Bende gülmeye başlamıştım ama acıyla karışık. O ne biçim tutulmaydı öyle... İlk defa başıma geldi. Son olmasını umarım. ^^
7 Kasım 2013 Perşembe
Eveet millet yolculuk nereye, Eskişehire tabii.... Nereden çıktı bu gitme diyecek olursanız bir şeyler vesile oldu diyebilirim. Aslında bir nevide iyi oldu. Ne zamandan beri gitmek istiyordum. Çünkü veda etmeden ayrılmıştım yada istediğim gibi ayrılmamıştım. İşte bu sefer tam da istediğim gibi ayrıldım. Aceleyle ve ne olduğunu bilmeden... Aynı filmlerde son dakikada otobüslere yetişmeye çalışırsın, koşturursun yaa... Feci heyecan verici bir duyguydu. :=) Ben hep önce otogara gelip beklediğimden hiç bu duyguyu yaşamadım. Kafamda belli bir hedef yoktu. Anlayacağın tamamen boştaydım ... Ve böylesi bir gezme gerçekten de eğlenceli olmuştu. Herkesin sınav haftası olduğundan kimse yok gibiydi. En azından sokaklar öyleydi. =D Okul maşallahı var ben hiç bu kadar kalabalık görmemiştim. Orada genel mekanım olan ve yemeklerine bayıldığım yerlere gittim. Yani her şeyi yaptım. O kadar gezemesem de kendimi hiç gitmemiş gibi hissettim. Sadece 1 gün kalmama karşın da sanki aylardır oradaymış gibi de hissettim. Çok ilginçti gerçekten, ama insanın böyle bir şey yapması lazımmış bunu anladım. Akşam orada dolaşmayı seviyordum. Gene öyle yaptım ve bu beni gerçekten rahatlattı.Özlediğim ve iyi ki gelmeyi düşünmemişim dediğim durumlarda oldu. Aynı monoton hayata dönmek istemiyordum. Aslında kalabalık ortamın iyi olduğunu o zaman anladım. Kalabalık olmayınca zaman hiiiç geçmiyor. Yada bir şey paylaşacak kişi olmadığında, benimde Eskişehir de en çok yakındığım olayda buydu. Yanımda birini bulamamak, kimsenin olmaması... Dışarı çıkarken tek tük kişinin olması Allahtan bana uyan biri vardı da dışarı çıkma işlemini de gerçekleştire bildim. =) İstanbul da nerdeeee direk 18.00 oldu mu aranıyorsun gayet doğal! (^-^)
Okula gittim. Hiç bir değişiklik yoktu. Sadece değişen bendim. Eskiden "ah ah buraya gelcem." diye yırtınırken geldiğim halde "aaa bu muydu yaa..." diye burun kıvırdım resmen =D Bizim okul öyle yabana atılacak bir şey değildi. Sadece bölüm kötüydü biraz o kadar... =X Tüm gün kayıt değiştirme ve yenilemeyle uğraştıktan sonra sıra geldi en civcivli bölüme... Otobüs olayı... O kadar hızlı giyinip çıktım ki yurttan ne zaman çantayı topladım çıktım hatırlamıyorum. (Zaten sırt çantasıyla seyahat etmek en güzeli oldu onu anladım.)Tramvay geldi ve ben atladım. O kadar yavaş gidiyor ki inip koşucam artık yerimde hiperaktifler gibi duramıyorum. XD En sonunda vardık ama ben koşuyorum. Çünkü kalkmasına 1 dakika var ve ben bileti bile daha almadım. Onda da sorun çıkmıştı. Kimse yoktu otobüste zaten 6 kişiyle yolculuk ettim bir oturdum. Hayda kart yok. İndim kartı unuttum diye onlar da demez mi biz muavinle yolladık. Hayda bir daha geri dön. Sonunda kartı aldım. Ve ucu ucuna yetiştiğim bir otobüs oldu. İlk başta yerime kuruldum. Fıstık gibi cam kenarı yasladım kolumu ve o yorgunluğu çıkarmak için gözlerimi yumdum. Yol boyunca uyukladım hayaller ve rüyalar beni kovaladı. En son daldığımda rüyalar alemine küçük bir giriş bileti çoktan kazanmıştım bile ^-^ (En azından oranın biletinde zorlanmadım XD)
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
