AkaiN

Moralim çok bozuk çok çok... Hayatımda hiç bu kadar üzülmüş ve yıkılmış değilim. Galiba her zaman yanlış düşünüyorum. Keşke gerçekleri bir şekilde görebilseydim. Ya da her şeyi bilebilseydim. Öylede çok kolay mı olurdu. Bilmiyorum. Ben ne yapmalıyım bilmiyorum. Kafam karışık ve başım ağrıyor. Cidden büyümek anlamsız, artık kimin dost kimin düşman olduğunu bile anlamıyorsun. Kalbimde bir yara var ama bu yarayı kendi kendime açtım. Çok salaklık yapıyorum biliyorum. Ama yapmaya da devam ediyorum. Umarım bir işaret çıkar karşıma yönlendirilebileceğim bir şey... En azından kendimi bir şekilde düzeltmek ve bağlanmamak için... En azından şimdilik ne yapmam gerektiğini bilmem için... En azından kendimi yıkmamak için bir şekilde düzeltmem gerek ... Kafamın karışmasına niye izin veriyorum onuda bilmiyorum yaa... Söyle gitsin ne olcak, en fazla üzülürsün veya acı yaşarsın sonra unutursun, ama bende niye bu cesaret yok. Her şeyde bir cevap bulan ben, bunda niye donup kalıyorum bilmiyorum...

Boks işi çok sakat bir şeydir bunu açık açık söylim size. Hani ben boks biliyorum gel deneyelim. Falan derseniz bilin ki aranızdan biri feci şekilde yaralanacak. Evet, bizde de bu oldu. Abimle ben günün birinde otururken aklımıza nerden estiyse boks yapmaya başladık. Aslında tam boks da denemez. Birimiz yastık tutuyor kolunda diğeri bir kaç tane vuruyor diğer kişi koluna yastığı alıyor öbürküde yumruk atıyor böyle... Derken abim devamlı yastık düşüyor diye konuşmaya başladı.
Abim: Sırtında tut. Böylesi daha iyi olur.
Akain: Hiç iyi olmaz bence...
Abim: Sen bi tut.
Akain: Hayır abi kolun yapısı küçük olduğundan acı az bir alana dağılıyor fazla hissetmiyoruz. Fakat sırt bölgesi geniş bir alan çok sakat dedim.
Abim: Yok değil. 
Akain: İyi sen tut o zaman...
Abim: Tamam.
Abim sırtına aldı sıkı bir şekilde tutarken ben gerildim gerildim bir geçirdim. Abim iniltiyle yere düştü.
Abim: Anam anam hayvan gibi mi vur dedik. 
Akain: Zuhahaha.(Gülmekten yere yattım karnımı tutuyorum.) Ben yavaş vurdum cidden XD
Abim: Bumu yavaş vurman.
Akain: Ben sana demiştim ama sen kaşındın. XD Acı yomuymuş? XD
Abim: Dalgamı geçiyon benle sırtım içine çöktü. >.<
Akain: Eee dediğim doğru demek ki testle onaylandı. XD
Yerden kalkıp odaya girdi. Ondan sonrada bir daha asla boks yapmadık. XD Ama güzel gündü her ne olursa olsun. Hayatımda o kadar çok gülmedim diyebilirim en azından... XD Abim için pek öyle olmadı ama olsun o kadar da problem değildir XD Olur böyle küçük kazalar XD

Hani böyle bir şeye son dakkada yetişirsin ya veya son anda milim saniyelerle gelirsin. Hem panik hem endişe içinde acaba diye sorarsın ya benim hayatımın çoğunluğunda bunu soruyorum. Şimdi eminimki niye soruyosun yahu diyosundur. Aslında sadece okula, iş yerine, üniye hep son dakkada yetişmemden kaynaklanıyor bu... XD ~~ İşte artık erken geldi mi "Hayırdır bir şeyini mi unuttun iş yerinde" diye sormaya başlamışlardı. Okulda desen hocayla sohbet ede ede sınıfa giriyodum XD.
Bugünde o günlerden birini yaşadım. Saat erken diyorum ben pc de takılıyorum. Saat erken diyorum pc de takılıyorum. Bir ara saati kompile unutmuşum pc ile aramızdaki özel bağdan kopamadım bir saate baktım. Anam oda ne kaynar sular başıma döküldü. Saat evden 2'de çıkcam. Ama saat 2'yi 5 geçiyo ben daha üstümü bile giymemişim. Dedim "aha harbi sıçtık." Kadının dersine yetişemicem üstüne üstlük yoklamaya da giremicem bu cidden berbat bir durum... Koştura koştura üstümü giyinip çantamı hazırlayıp vınladım dışarı... Bunuda 15 dakikada yaptım. Yeni rekorum. XD Direk metrobüs ordan otobüs derken hocayı gördük. Hocam diye bağırıyoruz. Hoca girdi arkasından biz daldık. XD Hoca kağıdı uzattı. "Yoklama alın. Ders işlemicez. Yoklama bittiyse gidebilirsiniz." dedi. Biz Hönk bu kadar mıydı. Bi arkadaşımızda 5 dakika sonra geldi. Oda yoklamaya yetişemedi. Diyordu "Boşu boşunamı geldim ben." Kız haklı açıkcası bide bizim bir saatlik yol onu ben nasıl yarım saatte vardım bende bilmiyorum. Geçtik kampüsün çıkışındaki kafeye konuşuyoruz. İşte kız milletinin genel konuları. Ama ilk defa tanıştığım kişilerle bir masaya oturmak cidden güzeldi. XD Sonuçta bayabi de komikti. Başladık anılardan utanç verici anlardan hatta korktuğumuz anlara kadar saat 5'te eve gelmiştim. Ders varmış gibi sanki XD
He iyi haber artık cuma günleri daha bi rahat olcam XD... (Arigatho Kamisama)

Pazara gittim ama bir daha gitmek istemeyeceğim yerlerden biri diyebilirim. O neydi öyle yahu… Millet ciddi anlamda birbirini eziyor. Ölecek biri insan tırsıyor yahu. Zaten çocuğunu çantasını kaybeden en çok buralarda oluyor. Girdik pazara hayatımda ilk kez bu kadar uzun Pazar gördüğümü de söyleyeyim. Saat evden 11’de çıktık. Zaten 15 dakikada oradaydık. Ama pazardan tam saat akşam 6.30 da çıktık. Zaten annem alışverişe bayılan bir bayan olduğundan bu ona işkence değil eğlence gibi geliyor. Onu siz bide bana sorun… Millete çarpa çarpa git birkaç kişi ittirsin. Sonra ayakta bişiler tıkın. (Aslında ben tıkınma konusunda hiç zorluk çekmem ters olsam bile yemek yeme özelliğim var XD ) Gel gelelim aradan birkaç saat geçtikten sonra babam bezmiş bir halde ben pes ediyorum. Parkta dinlenmem gerek bacaklarım ağrıdı dedi. Baba bende geliyorum dememe kalmadan babam lafı tıkadı. Sen annenle kal bakın biraz daha sizi boşuna getirmedim buraya (--) İçses: Pff yetti yaa her zaman böyle oluyor. Bir günde benle gel desen olmaz mı sanki… Neyse bizim valide ile biraz daha dolaştık haliyle XD Annemi zorlada olsa yalvara yalvara pazardan çıkarmayı başardım. Bir an hiç çıkmayacak sanmıştım. Düşünsene çadır kuruyormuş XD Ömür boyu orda… Annemden beklerim açıkçası… Gel gelelim otobüse bindikten sonra öyle bir huzur çöktü ki daha kış çıkana kadar tek tük giderim. Ben yeterince işkence çektim. XD Yeni bir şeye başlamak cidden çok zormuş.

Şimdi bu başlıkta ne diyebilirsiniz. Geçen gün metrobüse bindim. Ama metrobüs metrobüslükten çıkmış. Nerdeyse Japonlara taş çıkartacak kadar kalabalıktı. Aşırı derecede, kolumu kımıldatamıyorum. Akraba çıkmamamız bile bir mücize orda... Annemle ben binebildik ama babam giremedi. "Sonraki metrobüse binmeye çalışırım." dedi. Biz ilerli yoz ama sanki bir kutucuğun içine zorla sıkıştırılarak girmiş gibiyim. Önümde bir kadın vardı. Omzunda küçük uçan karıncalardan elimle kenara vurdum. Bir kız var önümde hemen ciyakladı.

Kız: Ay bana geliyor ama...
Akain. Merak etme sana zarar vermez. -_-
Kız: Ama bana doğru vurdunuz.
Akain: Alt tarafı karınca '--
Kız: Biraz daha dikkatli olun.
İçses: Hay allam gene asalak birine çattık iyi mi(--')?
Akain: Sende ottan nem kapıyorsun var ya...--'
Beş dakika sonra kıza baktım. Bana tip tip bakıyor. Boyu da uzun bana baktı baktı. Bende baktım sonunda kafamı çevirdim.
İçses: Şeytan diyor çak ağzına bir yetmiş uzansın yere... Eee tabi her zaman iç sesi dinleyemem zaten metrobüs tıklım tıklım. Kımıldayamıyorum. Nasıl çakcam orasıda ayrı bir dava... Bir kaç durak ilerde bayabi boşaldı.Bende annem de kaptık bir yer hemen... Sıra kızı öldürme planları yapmada... Nasıl bir duygu transına geçmişsem o sırada XD
Plan 1: Şimdi ani frenle metrobüs dursa, kapı açılsa kız tam çıkacakken bir kaç bir kaç kişide içeri girse, kapıda o sırada kapansa ve kızın kolu bacağı kafası kapıda sıkışsa o hızla metrobüs devam etse kız parçalara ayrılsa...
Plan 2: Kız oturduğu koltukta ani fren oluyor ve dışarıdan fırlayan cisim camı kırıp kızın kafasını kopartıyor. Kız yerde kafası beden koltukta...
Plan 3: Bunu yapmaya zaman yetmedi... XD
Biliyorum normal şeyler kurmuyorum. XD
Naparsınız çok sinirlenmiştim. Sonracıma ineceğimiz durağa geldik. Kapıdan inerken pis pis sırıtıyodum. Kızın gülmeme baktığınıda görmüştüm. Orda bişi beni Çok sevindirmişti. Karınca kızın kafasındaydı. (*-*)