Moralim çok bozuk çok çok... Hayatımda hiç bu kadar üzülmüş ve yıkılmış değilim. Galiba her zaman yanlış düşünüyorum. Keşke gerçekleri bir şekilde görebilseydim. Ya da her şeyi bilebilseydim. Öylede çok kolay mı olurdu. Bilmiyorum. Ben ne yapmalıyım bilmiyorum. Kafam karışık ve başım ağrıyor. Cidden büyümek anlamsız, artık kimin dost kimin düşman olduğunu bile anlamıyorsun. Kalbimde bir yara var ama bu yarayı kendi kendime açtım. Çok salaklık yapıyorum biliyorum. Ama yapmaya da devam ediyorum. Umarım bir işaret çıkar karşıma yönlendirilebileceğim bir şey... En azından kendimi bir şekilde düzeltmek ve bağlanmamak için... En azından şimdilik ne yapmam gerektiğini bilmem için... En azından kendimi yıkmamak için bir şekilde düzeltmem gerek ... Kafamın karışmasına niye izin veriyorum onuda bilmiyorum yaa... Söyle gitsin ne olcak, en fazla üzülürsün veya acı yaşarsın sonra unutursun, ama bende niye bu cesaret yok. Her şeyde bir cevap bulan ben, bunda niye donup kalıyorum bilmiyorum...
